Ik sprak van het weekend een moeder die mij vroeg of ik wist waarom haar kind altijd maar zin had in zoet. Ook wanneer hij al gegeten had, een snoepje of ijsje kan er altijd in.
Toevallig kwam ik op het Nationaal Obesitas Congres het antwoord al eerder tegen. Uit onderzoek met muizen. Wetenschappers van het Max Planck Instituut in Keulen hebben muizen in een studie suiker voorgeschoteld. Men zag dat er in de hersenen gebieden getriggerd werden die ze opnieuw meer zin geven in suiker. De muizen startte opnieuw met eten en overaten zich ook. Later zijn er op scans bij mensen dezelfde activiteit in de hersenen gevonden. Wanneer de maag al gevuld is en ook het verzadigingspunt is bereikt, kan nog een proces op gang gezet worden om nog meer te eten. En dat proces is gelinkt aan suikers.
Maar waar ligt dat nou aan?
Suiker is een snelle energiegever, je krijgt uit suikerrijke producten dus een snelle brandstof. Kijk maar eens naar een marathonloper die een suikerrijke gel neemt tijdens de wedstrijd. Hij lijkt die marathon dan in een snellere tijd te kunnen lopen. Vanuit de evolutie gezien is suiker dus een voordelige manier om energie te krijgen. Ons lichaam heeft suiker nodig. Maar het kan ook tegen ons werken, wanneer ons verzadigingsgevoel al aangeeft dat de maag voldoende is gevuld, kunnen deze signalen dus uitgeschakeld worden door suiker te eten.
De uitschakeling van deze signalen is zo krachtig dat iedere keer wanneer je suiker toch eet, op den duur je lichaam dit al verwacht en hunkert naar de suiker. Dat is de trek die je kan voelen terwijl je al iets zoets hebt gehad. Je kunt dit het Pavlov-effect noemen. Het verzadigde gevoel kan aan de hersenen doorgeven dat er nog wel iets zoets bij kan. Vanwege de gewoonte die het geworden is. Wanneer je iets vaak herhaalt, bereid je lichaam daar zich op voor. Je kent het misschien wel uit de reclame ooit van Cup a Soup. Iedereen ging om 16.00uur aan de Cup a Soup, dat vertelde de reclame ons en dat werd een na een aantal keren deze soep eten een nieuwe standaard op de kantoren of scholen.
Dus wanneer we vaak iets zoets eten na de maaltijd, gaat ons lichaam ons daar op voorbereiden. Hierdoor kan het dus ook zo zijn, dat je al trek krijgt in een nagerecht zonder dat je nog iets gegeten hebt.
Dit omzeilen is lastig. De beste remedie is wel om de suikerinname te verminderen en bewust om te gaan met eetmomenten. We nemen voedsel om ons lichaam laten functioneren, maar het is ook een moment van lekker, gezelligheid, ontspanning en genieten. Wanneer je een nagerecht neemt is dat voor de lekker, gezellig, ontspannen en genieten doe je toch al tijdens de maaltijd.
Dus een nagerecht nemen als routine, kan je beter niet doen. Doe het bijvoorbeeld op een speciaal moment, zodat je er echt van kunt genieten!